Epigramma in Duos montes Amosclivum Et Bilboreum by Andrew Marvell
Farfacio.
Cernis ut ingenti distinguant limite campum Montis Amos clivi Bilboreique juga! Ille stat indomitus turritis undisque saxis: Cingit huic laetum Fraximus alta Caput. Illi petra minax rigidis cervicibus horret: Huic quatiunt viridis lenia colla jubas. Fulcit Atlanteo Rupes ea vertice coelos: Collis at hic humeros subjicit Herculeos. Hic ceu carceribus visum sylvaque coercet: Ille Oculos alter dum quasi meta trahit. Ille Giganteum surgit ceu Pelion Ossa: Hic agit ut Pindi culmine Nympha choros. Erectus, praeceps, salebrosus, & arduus ille: Aeclivis, placidus, mollis, amoenus hic est. Dissimilis Domino coiit Natura sub uno; Farfaciaque tremunt sub ditione pares. Dumque triumphanti terras perlabitur Axe, Praeteriens aequa stringit utrumque Rota. Asper in adversos, facilis cedentibus idem; Ut credas Montes extimulasse suos. Hi sunt Alcidae Borealis nempe Columnae, Quos medio scindit vallis opaca freto. An potius longe sic prona cacumina nutant, Parnassus cupiant esse Maria tuus.